»Δε θα τις πειράξεις, για να δει ο οποιοσδήποτε την είδηση ξαπλωμένος στον καναπέ του, αλλά να μην του χαλάσουμε και την διάθεση, για να πάει ήσυχος για ύπνο! Το αντίθετο χρειάζεται στους ανθρώπους. Ένα χοντρό ταρακούνημα μπας και κινηθεί κάτι τέλος πάντων!»
– Αν θα μπορούσες να προσθέσεις κριτήρια στον τρόπο επιλογής του φωτοειδησιογραφικού υλικού στην Ελλάδα, ποιά θα ήταν αυτά;
Η Ελλάδα είναι ίσως η μοναδική χώρα στον Δυτικό πολιτισμό, που όχι μόνο δεν προσλαμβάνονται photo editors στα ΜΜΕ, αλλά και οι επιλογές των φωτογραφιών γίνονται από τους γνωστούς «ξερόλες», τους συντάκτες ύλης. Είναι άλλο να πετσοκόβεις ένα κείμενο και άλλο να καταλαβαίνεις και να κατανοείς μια ειδησεογραφική εικόνα. Ο photo editor είναι μία πολύ συγκεκριμένη ειδικότητα. Εδώ, αν έχουν κανένα και του δίνουν τον τίτλο, το πολύ – πολύ αυτό που ξέρει να κάνει είναι να βρίσκει στον σέρβερ θέματα που του ζητούν. Σου μιλώ πάντα από την προσωπική μου εμπειρία, σημείωσέ το, παρακαλώ. Το κριτήρια αυτό είναι πολύ σοβαρό, η ματιά δηλαδή ενός photo editor.
Η 1η ατομική έκθεση του πολυβραβευμένου Δημήτρη Μεσσίνη «πρόΣωπα», υπήρξε απλώς η αφορμή για να συζητήσουμε μαζί του για μια άλλη διάσταση της δουλειάς του. Τα «πρόΣΩΠΑ» είναι η προσωπική επιλογή 90 φωτογραφιών από τον ίδιο τον Δημήτρη Μεσσίνη*, η οποία επικεντρώνεται στα πρόσωπα που έχει «αιχμαλωτίσει» ο φακός του από την πολύχρονη πορεία του ως φωτοειδησιογράφος ανά τον κόσμο.
Λεζάντα φωτο εξωφύλλου: “ΑΘΗΝΑ – ΕΛΛΑΣ, Μάιος 2010. Διαδηλώτρια προσφέρει βοήθεια σε αστυνομικό των ΜΑΤ, που γλίστρησε και έπεσε, κατά τη διάρκεια αντικυβερνητικού συλλαλητηρίου κατά των μέτρων λιτότητας.
__________
* Συνέντευξη και φωτογραφικό υλικό του φωτορεπόρτερ Δημήτρη Μεσσίνη, απο τη την έκθεσή του, “ΠρόΣΩΠΑ” (pressPublica, Ειρήνη Λίτινα)