Η ερευνητική ομάδα στην οποία συμμετείχαν γεωλόγοι, ερευνώντας αρχαίο μεταλλείο στο Λαύριο, εντόπισαν ανθρώπινα οστά και εξετάζεται να πρόκειται για μέλος κυκλώματος αρχαιοκάπηλων, θύμα δολοφονίας
Ο διδάκτωρ γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μάρκος Βαξεβανόπουλος και η ερευνητική ομάδα του, σε μια προσπάθεια χαρτογράφησης όλων των μεταλλείων του Λαυρίου, εντόπισαν οστά και υπολείμματα ρούχων και παπουτσιών (15/05). Άμεσα ενημέρωσαν τις αρμόδιες Αρχές, για την ταυτοποίηση του άνδρα που ήταν θαμμένος στα μεταλλεία του Λαυρίου για χρόνια.
«Είχαμε αυτό το απρόσμενο εύρημα. Μέσα από ένα οριζόντιο σύστημα στοών, βρεθήκαμε στον πάτο αυτού του φρέατος. Εισήλθαμε από οριζόντια είσοδο και βρισκόμασταν στο σημείο που είμαστε αυτήν τη στιγμή, αλλά εκατό μέτρα μέσα στη γη. Είδαμε ουσιαστικά τον πάτο αυτού του φρέατος, ο οποίος είναι γεμάτος με χώματα, σκουπίδια και άλλα υλικά. Στη βάση του πάτου είδαμε να εξέχει ένα κόκκαλο.
»Ήταν μηρός και γενικά ο μηρός του ανθρώπου διαφέρει από των ζώων. Βρήκαμε και άλλα κόκαλα και μάλιστα είδαμε και ένα τμήμα από λεκάνη ανθρώπου, οπότε είπαμε σίγουρα είναι οστά ανθρώπου. Πάνω από τον σκελετό υπήρχε μια σειρά από μεγάλους λίθους. Αυτό μας έδωσε την εντύπωση ότι ο άνθρωπος πετάχτηκε μέσα στο φρέαρ και από πάνω του έριξαν μια σειρά από μεγάλους λίθους», περιέγραψε ο διδάκτωρ γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μάρκος Βαξεβανόπουλος.
Τα σύμβολα σατανισμού και τα ανθρώπινα οστά
«Σε τέτοιου τύπου οριζόντια μεταλλεία που δεν χρησιμοποιούνται πια, εντοπίζουμε συχνά διάφορα από ανθρώπους που ασχολούνται με τον σατανισμό. Υπάρχουν βωμοί, πεντάλφες, κεριά, ακόμα και γάντζοι που κρεμάνε διάφορα πράγματα.
Το ασυνήθιστο το βρήκαμε όταν χαρτογραφούσαμε τις οριζόντιες στοές της Καμάριζας. Από μια οριζόντια είσοδο, προχωρήσαμε και βρήκαμε τον λιθοσορό από τον πάτο ενός φρέατος και εκεί κάποια οστά να εξέχουν. Με το που τα είδαμε, σταματήσαμε απευθείας την έρευνα και ειδοποιήσαμε τις αρμόδιες Αρχές», περιεγραψε ο διδάκτωρ γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μάρκος Βαξεβανόπουλος.
«Με το που βρήκαμε αυτόν τον σκελετό σκεφτήκαμε ότι σχετίζεται με το κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας που είχε ως επικεφαλής έναν Γερμανό και λυμαινόταν την περιοχή από την δεκαετία του 60’ έως και του 90’. Ξέρουμε ότι ένας από την ομάδα σε μια διένεξη που υπήρξε, πυροβολήθηκε και το πτώμα του πετάχτηκε σε ένα φρέαρ. Από ό,τι μας δείχνουν οι πληροφορίες, η δράση της ομάδας αυτής δεν είχε να κάνει μόνο με αρχαιοκαπηλία αλλά επίσης έκλεβαν καταστήματα, χρηματαποστολές, μέχρι και προποτζίδικα. Σε μια τέτοια ιστορία μάλιστα εμπλέκεται και ο νεκρός. Φέρεται να έκλεψε λαχεία και ένα από αυτά κέρδισε εκατομμύρια που τα εισέπραξαν».
«Θεωρούσαμε ότι είναι δύο ή τρεις δεκαετίες πίσω και μάλιστα με ντόπιους που μιλήσαμε μας είπαν κατευθείαν ότι ίσως να είναι ο άνθρωπος που αναζητούνταν το 1978. Θα γίνει και έρευνα DNA στον σκελετό, σε οργανικό υπόλειμμα, μένει να αναζητηθεί και να ταυτιστεί με DNA πιθανών συγγενών. Εμείς είχαμε ακούσει μια παλιά ιστορία, ότι είχε σκοτωθεί κάποιος και τον είχαν πετάξει σε ένα φρέαρ, αλλά γνωρίζαμε ότι αυτός που είχε ομολογήσει γι’ αυτόν τον φόνο είχε υποδείξει άλλο σημείο που είναι στη Συντερίνα», ανέφερε ο διδάκτωρ γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μάρκος Βαξεβανόπουλος.
«Όταν η σπείρα μου έκλεψε τα λαχεία και κέρδισε τον λαχνό»
Ερευνάται ο σκελετός που εντοπίστηκε σε σπήλαιο στο Λαύριο, να ανήκει στον Βασίλη Ψαραδέλλη ο οποίος δολοφονήθηκε το Μάρτιο του 1978, μετά από διένεξη με άλλα μέλη σπείρας αρχαιοκάπηλων, καθώς οπως υποστήριξαν στις Αρχές, είχαν κλέψει λαϊκά λαχεία από το προποτζίδικο του παλαίμαχου ποδοσφαιριστή του Πανιωνίου, Δημήτρη Χριστοδούλου, στη Νέα Σμύρνη, ένα από αυτά κέρδισε εκατομμύρια και εκείνος δε μοιράστηκε τα κέρδη μαζί τους.
«Ήταν μια συμμορία αυτή του Παναγιωτίδη, που μου είχαν κλέψει τότε τα λαχεία που είχα πάνω στον πάγκο. Ένα από αυτά είχε κερδίσει δύο εκατομμύρια δραχμές. Είχα κάνει καταγγελία στην Αστυνομία και για αυτό έστειλαν την αδερφή ενός άλλου από τη συμμορία. Εκείνη ισχυρίστηκε μαζί με τον άντρα της ότι το είχαν αγοράσει πριν γίνει η κλοπή. Τα χρήματα τα πήραν κανονικά και μάλιστα είχαμε βγάλει και φωτογραφίες τότε με τα χρήματα που κέρδιζε το λαχείο.
»Στη συνέχεια η Αστυνομία το έψαξε και είδε ότι ήταν το κλεμμένο λαχείο. Η Αστυνομία μου είπε ότι θα μπορούσα να τα διεκδικήσω αλλά τι να το κάνω, αυτοί ήταν σπείρα ολόκληρη, θα κινδύνευε η ζωή μου. Είναι μια πονεμένη ιστορία αυτή γιατί είναι σαν να σου παίρνουν από την τσέπη σου τα χρήματα. Εκείνη την εποχή με αυτά τα χρήματα έπαιρνες στην Ηλιούπολη είκοσι διαμερίσματα 100 τετραγωνικών», εξηγεί χαρακτηριστικά ο ιδιοκτήτης του πρακτορείου ΠΡΟΠΟ.
Ο διδάκτωρ γεωλογίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, Μάρκος Βαξεβανόπουλος έψαξε να μάθει για την ιστορία εκείνη και την σπείρα αρχαιοκαπηλείας που δρούσε τη δεκαετία του ’70. «Βρήκα διάφορα άρθρα που μου έστειλαν και μια αστυνομική επιθεώρηση του 1978, που την βρήκε μια φίλη στο ίντερνετ, όπου αναφέρει με πολλή λεπτομέρεια τι είχε γίνει εκείνη την εποχή. Υπήρχε μια μεγάλη σπείρα αρχαιοκαπήλων, υπήρξε μια διένεξη μεταξύ τους και ο ένας από αυτούς σκότωσε τον άλλον και το πτώμα το έριξε σε ένα φρέαρ» επεσημανε ο καθηγητής γεωλογίας.
«Ψάχναμε τότε όλες τις στοές αλλά δεν τον είχαμε βρει»
Ο Κωνσταντίνος Πόγκας, δήμαρχος Λαυρίου το 1975, ανέφερε, «Ήμουν δήμαρχος τότε, το θυμάμαι, έψαχνα και εγώ, είχαμε μπει σε στοές, είμαι και του επαγγέλματος, δούλευα στη γαλλική εταιρία, μεταλλωρύχος. Έψαχναν να βρουν εκεί, άλλοι έλεγαν ότι είναι μέσα σε ένα πηγάδι, το πηγάδι ήταν μπαζωμένο, επιχείρησαν να το βγάλουν, πολλά πράγματα συνέβησαν εκείνη την εποχή.
»Έψαχναν στις στοές για να βρουν τον άνθρωπο αυτόν που είχε εξαφανιστεί. Είχε κινητοποιηθεί η Αστυνομία όλη και ο κόσμος. Αν εξαφανιζόταν κάποιος, τότε το χωριό έτρεχε αλλά και η περιοχή ολόκληρη. Λέγανε ότι θα τον έχουν εξαφανίσει από κάποιο κύκλωμα αρχαιοκαπηλείας».
Οπως εξήγησε, ο τότε δήμαρχος, τα πετρώματα στην περιοχή αυτήν είναι πολύτιμα και πολλοί είναι εκείνοι που ψάχνουν μέχρι και σήμερα για να βρουν ακόμα και διαμάντια.
Αγνοούμενος και ο αρχηγός της σπείρας
Δύο μήνες νωρίτερα – τον Ιανουάριο του 1978- από τήν εξαφάνιση του Βασίλη Ψαραδέλλη στην ίδια περιοχή, δηλώνεται ως αγνοούμενος ο Ευάγγελο Βαμβούνη τον οποίο αρκετοί ταυτίζουν την ιστορία του με το κύκλωμα αρχαιοκαπηλίας που δρούσε στη συγκεκριμένη περιοχή.
«Σε αντίθεση με την περίπτωση του Ψαραδέλλη, τα ίχνη του χάθηκαν στο οριζόντιο μεταλλείο ‘Μαρία’ το οποίο ήταν αρχαίο. Έχει μια στοά που μπαίνεις κανονικά και ακολουθεί ένας δαίδαλος αρχαίων στοών τον οποίο περνάς μόνο μπουσουλώντας. Σύμφωνα με τα λεγόμενα των κατοίκων, ο Βαμβούνης από διάφορα τέτοια μεταλλεία έβγαζε ένα ορυκτό που λέγεται φθορίτης και το πουλούσε σε βιοτεχνίες μεταλλουργίας», σημειώνει χαρακτηριστικά ο γεωλόγος Μάρκος Βαξεβανόπουλος.
Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ευαγγελος Βαμβούνης βρέθηκε στην περιοχή με άλλους δύο οι οποίοι βγήκαν από το μεταλλείο αλλά εκείνος δεν τα κατάφερε ποτέ.
«Ήταν ένας Γερμανός και ένας ντόπιος. Μπήκαν μαζί στο μεταλλείο και σύμφωνα με τα όσα είπαν, οι ίδιοι βγήκαν και ο Βαμβούνης δεν τους ακολούθησε ποτέ. Έκανε όλο το χωριό έρευνες αλλά δεν τον βρήκαν τότε πουθενά. Εντοπίστηκε τυχαία ο σκελετός του από έναν Λαυριώτη 18 μετά σε εκείνο το μεταλλείο. Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι το πώς δεν τον είχαν βρει στις αρχικές έρευνες γιατί είχαν μπει στο μεταλλείο άτομα που το ήξεραν σαν την παλάμη τους.
»Την εποχή εκείνη υπήρχε και αυτή η σπείρα της αρχαιοκαπηλίας που συνέχεια τους πιάνανε και μετά έκαναν απόδραση. Ειδικά ο αρχηγός τους, ο Γερμανός, Στέφαν Γκέρικε, κυκλοφορούσε άλλοτε με περούκες, άλλοτε διέφευγε στο εξωτερικό και επέστρεφε μεταμφιεσμένος και με πλαστά διαβατήρια και μέχρι και σήμερα παραμένει καταζητούμενος. Όλα αυτά είναι περίεργα και θυμίζουν σενάρια ταινιών», κατέληξεο καθηγητής.