Η ημέρα που η Πάτρα, έγινε ειδησεογραφικά το επίκεντρο της Ελλάδας, της Ευρώπης και του κόσμου, με έξι νεκρούς σε τρομοκρατική ενέργεια Παλαιστινίων αυτόνομη ομάδα της ισλαμικής Τζιχάντ
Το πρωϊνο της 19ης Απριλίου του 1991 η έκρηξη ακούγεται στην πόλη της Πάτρας. Οι ένοικοι της πολυκατοικίας στην οδό Βότση 14 στο κέντρο της Πάτρας διακρίνουν συντρίμμια και βλέπουν πυκνό σύννεφο καπνού να σκεπάζει τον ουρανό.
Η φονική έκρηξη της βόμβας προκάλεσε τον θάνατο έξι Πατρινών. Του Γιώργου Παπασωτηρόπουλου 58 χρόνων, του Βασίλη Κυριακόπουλο 53, του Γιάννη Καυκά 25, της Όλγας Στραγγαλινού 25, του Δημήτρη Σεϊτανίδη 23 και της Γεωργίας Βέρρα 24 χρόνων.
Ο τότε Νομάρχης Αχαΐας Νίκος Τάγαρης, βρισκόταν στο γραφείο του στον 5ο όροφο κτιρίου επι της οδού Κορίνθου και Γούναρη και παραχωρούσε ραδιοφωνική συνέντευξη, όταν σημειώθηκε η έκρηξη και η έκρηξη ακούστηκε και στο ραδιοφωνικό αέρα.
Οργανωμενη ομάδα Παλαιστινίων τρομοκρατών, με έδρα την Πάτρα, είχαν στοχοποιήσει το κτίριο του Βρετανικού Υποπροξενείου στη συμβολή των οδών Βότση και Όθωνος Αμαλίας.
Η βόμβα, εξερράγη στα χέρια του 26χρονου Παλαιστίνιου τρομοκράτη Ιμπραχήμ Χασικέχ, στο ασανσέρ της πολυκατοικίας της οδού Βότση 14 κατά τον τελευταίο έλεγχο του εκρηκτικού μηχανισμού. Μόλις άνοιξε το χαρτοκιβώτιο μέσα στο οποίο μετέφερε τον εκρηκτικό μηχανισμό, πιθανότατα από αδέξιο χειρισμό η βόμβα εξερράγη και ο ίδιος διαμελίστηκε.
Η επίθεση αυτή αποδόθηκε αργότερα σε αυτόνομη ομάδα της ισλαμικής Τζιχάντ, του δικτύου του Αμπού Νιντάλ.
Η Ασφάλειας Πατρών ανέβαλε τις έρευνες. Αστυνομικοί της Υποδιεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας, εντόπισαν υπολείμματα απο το σώμα του βομβιστή, ένα αθλητικό παπούτσι και ένα κομμάτι φοιτητικής ταυτότητας. Ακολούθησε η ταυτοποίηση του 26χρονου Παλαιστίνιου απο τα δύο τελευταία νούμερα στον αριθμό του φοιτητικού του πάσου.
Με ενημέρωση στην Αθήνα, λίγες ώρες αργότερα, συλλαμβάνονται με την συνδρομή μελών του Συλλόγου Παλαιστινίων φοιτητών της Ελλάδας, σύμφωνα με δηλώσεις του τότε Υπουργού Δημόσιας Τάξης Γιάννη Βασιλειάδη, ο εγκέφαλος της ομάδας Νομπάνι, καθώς και δύο ακόμη συνεργοί του. Οι Μπαϊκαράτ και Αουάντ Καλίλ.
Ο Μπαϊκαράτ Καλίλ, φέρεται να προπορευοταν του Ιμπραχήμ Χασικέχ ενω μετέφερε τη βομβα και μπήκε στην είσοδο της πολυκατοικίας της οδού Βότση 14. Αμέσως μετά την έκρηξη, αποχώρησε προς άγνωστη κατεύθυνση.
Τεσερα χρόνια και έξι μήνες αργότερα, το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο το οποίο συνεδρίασε στην αίθουσα των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού, ύστερα από πολυήμερη διαδικασία (συνεδρίαζε από τις 6 έως τις 22 Δεκεμβρίου 1995) με ψήφους 5 έναντι 2 κήρυξε ενόχους και τους τρεις Παλαιστίνιους κατηγορούμενους χωρίς τις επιβαρυντικές περιστάσεις του αντιτρομοκρατικού νόμου, ο οποίος είχε καταργηθεί.
Επέβαλε ποινή κάθειρξης 25 ετών στους Ιμπραχήμ Νουμπάνι και στον Μπκαϊράτ Καλιλους , τους οποίους κήρυξε ένοχους για κατοχή, προμήθεια, κατασκευή και μεταφορά εκρηκτικών υλών καθώς επίσης για απλή συνέργεια σε ανθρωποκτονίες και σωματικές βλάβες κατά συρροή και για σύσταση και συμμορία και για διακεκριμένες φθορές και επέβαλλε ποινή τριών ετών φυλάκιση στον Αουάντ Καλίλ.