«Έσπασε» τα ισόβια και δεν έχει παρουσία η «μαύρη χήρα» σύζυγος και ηθική αυτουργός στη δολοφονία του καρδιολόγου σύζυγό της, Χριστόδουλου Καλαντζάκη, από τον εραστή της, στην Σητεία
Τον Οκτώβριο του 2017 στη Σητεία της Κρήτης, η δολοφονία του 62χρονου καρδιολόγου Χριστόδουλου Καλαντζάκη, ο 42χρονος -πρώην αστυνομικός από τη Βουλγαρία- εραστή της συζύγου του 62χρονου καρδιολόγου Χριστόδουλου Καλαντζάκη, τον εκτελέστηκε εν ψυχρώ με κυνηγετικό όπλο, στην επαρχιακή οδό Ιεράπετρας- Σητείας στην περιοχή Πιλαλήματα.
Η Βουλγάρα σύζυγος του καρδιολόγου, είχε καταδικαστεί πρωτόδικα σε ποινή ισόβιας κάθειρξης, ενώ το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο την έκρινε ένοχη για την κατηγορία της συνέργειας στην ανθρωποκτονία του συζύγου της και η ποινή που της είχε επιβληθεί ήταν 15 έτη κάθειρξη. Αποφυλακίστηκε έχοντας εκτίσει το 1/3 της ποινής της, μετά από δεκαπέντε μήνες εγκλεισμού της. Ωστόσο ο Άρειος Πάγος με στοιχεία που προσκόμισε δικηγόρος, αναίρεσε την απόφαση του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Ηρακλείου, ωστόσο η 44χρονη είχε διαφύγει χωρίς κανείς να γνωρίζει που βρίσκεται.
Ο γαμπρός του καρδιολόγου με οργή, υποστηρίζει ότι η ποινή για την 44χρονη θα πρέπει να είναι μόνο τα ισόβια. «Δυστυχώς εγώ ξέρω ότι ο αδελφός της γυναίκας μου 7 χρόνια τώρα είναι στον τάφο, με αυτόν τον απεχθή και απάνθρωπο τρόπο. Τον σκότωσαν εδώ σε μια ερημική περιοχή. Του έστησαν καρτέρι και τον σκότωσαν στη μέση του δρόμου με σκάγια από αγριογούρουνο… Ένα έγκλημα που το οργάνωσε η γυναίκα του και έβαλε τον εραστή να το εκτελέσει».
«Όλη αυτή η διαδικασία μας φθείρει ψυχικά. Ήταν μέσα, την έβγαλαν έξω για να την ξαναπάνε μέσα, και να έχουμε και χαρά; Που έπρεπε να είναι ισόβια μέσα; Και όταν λέμε ισόβια, το εννοούμε. Είναι μία περίεργη κατάσταση αλλά δυστυχώς έτσι λειτουργεί η ελληνική δικαιοσύνη. Τώρα ελπίζω και εύχομαι και πιστεύω, την ευαισθησία που έδειξαν οι δικαστές του Αρείου Πάγου και είδαν ότι η απόφαση δεν είναι σωστή, να το λάβει υπόψιν το δικαστήριο και να επιβάλει την ποινή, που πρέπει. Ο γαμπρός μου έφυγε… Για μένα δεν αποκαθίσταται η απώλεια και είναι και ο τρόπος που έχασε τη ζωή του ο γιατρός. Τη λύπη τη διαγράφει ο χρόνος, τον θυμό δεν τον διαγράφει. Τώρα που μιλάμε, ο θυμός είναι περισσότερος από την λύπη γι’ αυτό το θλιβερό γεγονός! Η απώλεια του γιατρού ήταν ένα συνταρακτικός γεγονός για την περιοχή της Σητείας διότι ήταν και καλός γιατρός και καλός άνθρωπος».